W poprzednim wpisie będącym częścią pierwszą artykułów poświęconych temu zagadnieniu (zob. “Czy zdrada może prowadzić do nieważności małżeństwa? cz. I) odpowiedzieliśmy sobie, że zdrada może być jednym z czynników mającym wpływ na postępowanie dowodowe w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, jednakże w prawie kanonicznym nie jest samoistną przesłanką wystarczającą, by stwierdzić nieważność tegoż małżeństwa. Wcześniejszy artykuł dotyczył problematyki wykluczenia nierozerwalności małżeństwa i możliwości stwierdzenia na tej podstawie stwierdzenia nieważności małżeństwa, ten wpis będzie natomiast poświęcony zagadnieniu występowania nadmiernego popędu seksualnego u małżonka (seksoholizm, hiperlibidemia) i ewentualnej możliwości uzyskania stwierdzenia nieważności małżeństwa na tej podstawie.